معتاد چگونه آدمی است ؟
معتاد چگونه آدمی است ؟
مردم معمولاً قبل از خرید یک خانه یا ماشین و یا حتی یک جفت کفش، خوب فکر می‌کنند بعد آن را می‌خرند؛ اما درمورد مهم‌ترین مسئله زندگی‌شان یعنی اعمال، افکار و امیالی که می‌توانند خوشبختی و آرامش آنان را به ارمغان بیاورند، زیاد فکر نمی‌کنند. این‌ها مهم‌اند زیرا ما چیزی جز آن‌چه که عمل می‌کنیم، فکر می‌کنیم و میل می‌کنیم نیستیم.
اگر فرد طبیعی و سالمی باشیم بالاخره به این نتیجه می‌رسیم که زندگی‌مان یک زندگی به‌خصوص و شخصی و متفاوت با زندگی دیگران است. این تفاوت و این هویت شخصی از عمق وجود ما سرچشمه می‌گیرد. از این رو است که:
هیچ‌کس نمی‌تواند خوشبختی، آرامش و یا پاکی را بخرد. چیزی که یک نفر بتواند آن را بخرد، واقعاً مال او نیست، مانند اتومبیلی که ممکن است دزد آن را ببرد، یا خانه‌ای که در آتش بسوزد.
با گران‌ترین و بهترین کلینیک یا متخصص اعتیاد هم نمی‌توانیم برای معتاد پاکی بخریم. «درواقع بهترین چیزهای زندگی رایگانند» و خریدنی نیستند. ما فقط باید بخواهیم که آنها را به‌دست بیاوریم.
در صورتی که فکر و خواسته ما اصل باشد و بدل نباشد، رسیدن به هر خواسته‌ای قطعی است.
حال چه‌طور باید فهمید که چه می‌خواهیم، چه می‌توانیم به‌دست آوریم و به چه چیز می‌توانیم امیدوار باشیم تا زندگی پرباری داشته باشیم؟ اگر ما به یک فروشگاه بزرگ پر از جنس برویم و ندانیم که چه می‌خواهیم، فروشنده فروشگاه هیچ کمکی به ما نمی‌تواند بکند اما به مجرد این‌که به او بگوییم چه می‌خواهیم، جنس موردنظر را به‌دست‌مان می‌دهد و یک معامله رضایت بخش بین ما انجام می‌شــــود.
به‌همین ترتیب وقتی ما بفهمیم نیازهای مادی و معنوی ما کدام است، معامله رضایت بخشی باخودمان انجام داده‌ایم. علم روان‌شناسی به ما می‌گوید:
«تفاوت میان کسی‌که بهبود می‌یابد و کسی‌که بهبود نمی‌یابد، آگاهی یا عدم آگاهی او در مورد مشکل خویشتن است».
اولین مرحله آگاهی معتاد این واقعیت است که اعتیاد به مصرف مواد مخدر یک مشکل اصلی و اساسی چند بعدی است و بر خلاف تصورات و اطلاعات او، به‌مراتب فراتر از یک مشکل فیزیکی و جسمی می‌باشد و جنبه عاطفی، احساسی، فکری و معنوی آن، قسمت اعظم این ناخوشی را تشکیل می‌دهد.
در چارچوب جنبه روانی ناخوشی اعتیاد، چند حالت معیوب وجود دارد که تجزیه و تحلیل آنها می‌تواند به شناخت فرد در مورد خویشتن و درک ناخوشی کمک کند:
۱ – وابستگی
۲ – حساسیت بیش از حد و زود رنجی
۳ – خودبزرگ بینی جهت مخفی کردن احساس حقارت و خودکم بینی
۴ – با انگیزه آنی عمل کردن ( تکانشگری )
۵ – نابردباری و کم تحملی
۶ – انتخابی فکر کردن و خوش خیالی
۷ – تأییدطلبی و توجه‌طلبی
۸ – توقع و طلبکاری
۹ – افراط و تفریط
۱۰ – انکار
منبع: کتاب عطش برای آزادی نوشته فروهر تشویقی
