هروئین را بیشتر بشناسیم

هروئین یک ماده مخدر مخدر است که از مورفین، یک ماده طبیعی که از غلاف بذر گیاهان مختلف خشخاش در آسیای جنوب شرقی و جنوب غربی، مکزیک و کلمبیا رشد می‌کند، گرفته می‌شود.

این ماده مخدر می تواند یک پودر سفید یا قهوه ای یا یک ماده چسبنده سیاه رنگ به نام هروئین تار سیاه باشد.

روش استفاده از هروئین

مردم هروئین تزریق می کنند، بو می کشند، اسنیف (از راه بینی) می کنند یا دود می کنند. برخی افراد هروئین را با کوکائین مخلوط می کنند، تمرینی که به آن اسپیدبال می گویند. اثرات هروئین چیست؟ هروئین به سرعت وارد مغز می شود و به گیرنده های مواد افیونی روی سلول های واقع در بسیاری از نواحی، به ویژه آنهایی که در احساس درد و لذت و کنترل ضربان قلب، خواب و تنفس نقش دارند، متصل می شود.

داروهای تجویزی مخدر و هروئین

داروهای ضد درد اپیوئیدی تجویزی مانند اوکسی کانتین و ویکادین اثراتی مشابه هروئین دارند. تحقیقات نشان می دهد که استفاده نادرست از این داروها ممکن است راه را برای اعتیاد به مصرف هروئین باز کند. داده‌های تحقیقی نشان می‌دهد که بطور تخمینی ۴ تا ۶ درصد افرادی که از مواد افیونی تجویزی سوء استفاده می‌کنند به هروئین معتاد می‌شوند و حدود ۸۰ درصد از افرادی که از هروئین استفاده می‌کنند، اولین بار از مواد افیونی تجویزی سوء استفاده کرده‌اند. .

در مطالعه‌ای بر روی افرادی که برای اختلال مصرف مواد افیونی وارد درمان می‌شوند، تقریباً یک سوم هروئین را به‌عنوان اولین تریاکی که مرتباً مصرف می‌کردند گزارش کردند.

این نشان می دهد که سوء استفاده از مواد افیونی تجویزی تنها یک عامل منجر به مصرف هروئین است. درباره این مشکل درهم تنیده در گزارش تحقیقاتی زیر از اثرات این ماده مخدر قوی بیشتر بدانید.

اثرات کوتاه مدت

افرادی که از هروئین استفاده می کنند، احساس «عجله» (موج لذت، یا سرخوشی) دارند. با این حال، اثرات رایج دیگری نیز وجود دارد، از جمله:

• دهان خشک
• گرگرفتگی گرم پوست
• احساس سنگینی در بازوها و پاها
• تهوع و استفراغ
• خارش شدید
• عملکرد ذهنی مبهم
• “تکان دادن سر”، یک حالت رفت و برگشتی از هوشیار و نیمه هوشیار بودن

اثرات بلند مدت مصرف

• افرادی که به مدت طولانی از هروئین استفاده می کنند ممکن است دچار موارد زیر شوند:
• بیخوابی
• رگ های فرو ریخته برای افرادی که دارو را تزریق می کنند
• بافت آسیب دیده داخل بینی برای افرادی که آن را بو یا اسنیف می‌کنند
• عفونت دیواره و دریچه های قلب
• آبسه (بافت متورم پر از چرک)
• یبوست و گرفتگی معده
• بیماری کبد و کلیه
• عوارض ریوی، از جمله ذات الریه
• اختلالات روانی مانند افسردگی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی
• اختلال عملکرد جنسی برای مردان
• سیکل های قاعدگی نامنظم برای زنان

سایر اثرات بالقوه

هروئین اغلب حاوی مواد افزودنی مانند قند، نشاسته یا شیرخشک است که می‌تواند رگ‌های خونی منتهی به ریه‌ها، کبد، کلیه‌ها یا مغز را مسدود کند و باعث آسیب دائمی شود. همچنین، به اشتراک گذاشتن تجهیزات تزریق مواد مخدر و اختلال در قضاوت ناشی از مصرف مواد می تواند خطر ابتلا به بیماری های عفونی مانند HIV و هپاتیت را افزایش دهد.

آیا فرد می تواند بیش از حد هروئین مصرف کند؟

بله، یک فرد می تواند این ماده مخدر را بیش از حد مصرف کند. مصرف بیش از حد هروئین زمانی اتفاق می افتد که فرد به اندازه کافی از دارو برای ایجاد واکنش های تهدید کننده زندگی یا مرگ استفاده کند. مصرف بیش از حد هروئین در سالهای اخیر افزایش یافته است.

هنگامی که افراد در مصرف هروئین بیش از حد مصرف می کنند، تنفس آنها اغلب کند یا متوقف می‌شود. این عمل می‌تواند میزان اکسیژنی را که به مغز می رسد کاهش دهد که به آن هیپوکسی می‌گویند. هیپوکسی می تواند اثرات ذهنی کوتاه مدت و بلندمدت بر روی سیستم عصبی، از جمله کما و آسیب دائمی مغز داشته باشد.

چگونه می توان مصرف بیش از حد آن را درمان کرد؟

نالوکسان دارویی است که می تواند مصرف بیش از حد مواد افیونی را در صورت تجویز فوری درمان کند. این دارو با اتصال سریع به گیرنده‌های مواد افیونی و مسدود کردن اثرات هروئین و سایر مواد مخدر عمل می کند.

گاهی اوقات ممکن است بیش از یک دوز برای کمک به فرد برای شروع دوباره تنفس لازم باشد و به همین دلیل مهم است که فرد را به بخش اورژانس یا نزد پزشک ببرید تا در صورت نیاز، حمایت‌های درمانی بیشتری دریافت کند.

آیا هروئین اعتیادآور است؟

هروئین بسیار اعتیاد آور است. افرادی که به طور منظم از هروئین استفاده می کنند اغلب تحمل می کنند، به این معنی که برای دریافت اثرات مورد نظر به دوزهای بالاتر و/یا مکرر بیشتری از دارو نیاز دارند. اختلال مصرف مواد زمانی است که مصرف مداوم دارو باعث مشکلاتی مانند مشکلات سلامتی و عدم انجام مسئولیت در محل کار، مدرسه یا خانه می شود. اختلال مصرف مواد می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد که شدیدترین شکل آن اعتیاد است.

علائم قطع مصرف

کسانی که به هروئین معتاد هستند و مصرف آن را به طور ناگهانی قطع می کنند، ممکن است علائم ترک شدید داشته باشند. که این علائم می‌تواند چند ساعت پس از آخرین مصرف دارو شروع شود.

• بی قراری
• درد شدید عضلانی و استخوانی
• مشکلات خواب
• اسهال و استفراغ
• سرماخوردگی با برآمدگی غاز (“بوقلمون سرد”)
• حرکات غیرقابل کنترل پا (“ترک عادت”)
• هوس شدید هروئین

محققان در حال بررسی اثرات طولانی مدت اعتیاد به مواد افیونی بر مغز هستند. مطالعات نشان داده اند که مقداری از دست دادن ماده سفید مغز مرتبط با مصرف هروئین است که ممکن است بر تصمیم گیری، کنترل رفتار و پاسخ به موقعیت های استرس زا تأثیر بگذارد.

اعتیاد به هروئین چگونه درمان می شود؟

طیف وسیعی از درمان ها از جمله داروها و درمان های رفتاری در کمک به افراد برای توقف مصرف هروئین موثر هستند. مطابقت با بهترین رویکرد درمانی برای برآوردن نیازهای خاص هر بیمار مهم است.

داروها برای اختلالات مصرف مواد افیونی – از جمله اختلال مصرف هروئین – ایمن، موثر هستند و جان انسان ها را نجات می دهند. این داروها با همان گیرنده های اپیوئیدی در مغز که هروئین روی آنها اثر می گذارد تداخل دارند، اما اثرات یکسانی ندارند.

درمان های رفتاری برای اعتیاد به این مادهمخدر قوی شامل روش هایی به نام درمان شناختی-رفتاری و مدیریت اقتضایی است. درمان شناختی-رفتاری به اصلاح انتظارات و رفتارهای بیمار از مصرف دارو کمک می‌کند و به مدیریت مؤثر محرک‌ها و استرس کمک می‌کند.

مدیریت اقتضایی انگیزه‌های انگیزشی پاداش‌های کوچک برای رفتارهای مثبت مانند زندگی عاری از مواد مخدر فراهم را می‌کند. این رویکردهای درمانی رفتاری به ویژه هنگامی که همراه با داروها استفاده می شوند مؤثر هستند.

نکاتی که باید به خاطر بسپارید

هروئین یک ماده مخدراست که از مورفین، یک ماده طبیعی که از غلاف بذر گیاهان مختلف تریاک گرفته می شود، ساخته می شود.

این ماده می تواند یک پودر سفید یا قهوه ای یا یک ماده چسبنده سیاه رنگ به نام هروئین تار سیاه باشد.

مصرف کنندگان آن را تزریق می کنند، بو می کشند، اسنیف (از راه بینی) می کنند یا دود می کنند. برخی از افراد هروئین را با کوکائین مخلوط می کنند که به آن اسپیدبال می گویند.

هروئین به سرعت وارد مغز می شود و به گیرنده های مواد افیونی روی سلول های واقع در بسیاری از نواحی، به ویژه آنهایی که در احساس درد و لذت و کنترل ضربان قلب، خواب و تنفس نقش دارند، متصل می شود.

افرادی که از این ماده مخدر استفاده می کنند، احساس “عجله” (یا سرخوشی) می کنند. سایر عوارض رایج عبارتند از خشکی دهان، احساس سنگینی در بازوها و پاها و عملکرد ذهنی تار.

اثرات دراز مدت ممکن است شامل فروپاشی وریدها، عفونت دیواره و دریچه های قلب، آبسه و عوارض ریوی باشد.

تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده نادرست از داروهای ضد درد اپیوئیدی یک عامل خطر برای شروع مصرف هروئین است.

یک فرد ممکن است آن را بیش از حد مصرف کند. نالوکسون دارویی است که می تواند مصرف بیش از حد هروئین را در صورت تجویز فوری درمان کند، اگرچه ممکن است به بیش از یک دوز نیاز باشد.

هروئین می تواند منجر به اعتیاد شود که نوعی اختلال مصرف مواد است. علائم ترک شامل درد شدید عضلات و استخوان، مشکلات خواب، اسهال و استفراغ و میل شدید به ایم ماده است.

طیف وسیعی از درمان‌ها از جمله داروها، درمان‌های رفتاری و گروه درمانی در کمک به افراد برای توقف مصرف هروئین موثر هستند. با این حال، برنامه‌های درمانی باید به صورت فردی برای رفع نیازهای بیمار تنظیم شوند.

منبع: نایدا

تهیه و تدوین: مرتضی مبصری اطلاع رسانی جمعیت تولد دوباره