شخصیت اعتیاد آور
شخصیت اعتیاد آور
شخصیت اعتیاد آور به مجموعه ای فرضی از ویژگی های شخصیتی اشاره دارد که فرد را مستعد ابتلا به اعتیاد می کند. این فرضیه بیان می کند که ممکن است ویژگی های شخصیتی مشترکی در افراد مبتلا به اعتیاد قابل مشاهده باشد. با این حال، یک تعریف مورد توافق جهانی در این زمینه وجود ندارد و تنها برخی تحقیقات پیرامون شخصیت اعتیاد آور وجود دارد که به این مسئله پرداخته اند.
اعتیاد یک اصطلاح نسبتاً گسترده است. اغلب با اختلالات مصرف مواد همراه است، اما می‌توان آن را به تعدادی دیگر از رفتارهای اجباری از جمله انجام رابطه جنسی اجباری، استفاده بیش از حد از اینترنت، تلویزیون، قمار، غذا و خرید تعمیم داد. در این دسته از اعتیاد ها، علایم تشخیصی رایج شامل تحمل، علایم ترک و وسوسه است.
ادعا شده است که ویژگی های شخصیتی منسوب به شخصیت معتاد، اعتیاد را پیش بینی نمی کند، بلکه می تواند نتیجه اعتیاد باشد. با این حال، ویژگی‌های شخصیتی مختلف با انواع مختلفی از رفتارهای اعتیادآور مرتبط شده‌اند، که نشان می‌دهد اعتیاد فردی ممکن است با پروفایل‌های شخصیتی متفاوتی همراه باشد.
افرادی که اختلالات شخصیت اعتیاد آور را تجربه می کنند، معمولاً بر اساس انگیزه عمل می کنند و نمی توانند با ارضای تاخیری مقابله کنند. در عین حال، افراد با این تیپ شخصیتی بر این باورند که در هنجارهای اجتماعی نمی گنجند و در نتیجه، بر اساس انگیزه ها، ممکن است در شرایط دشوار عصیان کنند.
افرادی که دارای شخصیت اعتیاد آور هستند نسبت به استرس عاطفی بسیار حساس هستند. آنها در برخورد با موقعیت هایی که به نظرشان ناامیدکننده هستند، مشکل دارند، حتی اگر این رویداد برای مدت بسیار کوتاهی باشد. ترکیبی از عزت نفس پایین، تکانشگری و تحمل کم در برابر استرس باعث می شود که این افراد دچار نوسانات خلقی مکرر شده و اغلب دچار نوعی افسردگی شوند.
افراد دارای شخصیت اعتیاد آور معمولاً از یک اعتیاد به اعتیاد دیگر تغییر جهت میدهند. این افراد ممکن است رفتارهای تکانشی مانند مصرف بیش از حد کافئین، استفاده از اینترنت، خوردن شکلات یا سایر غذاهای پر قند، تماشای تلویزیون یا حتی دویدن از خود نشان دهند.
برون گرایی، خود نظارتی و تنهایی نیز از ویژگی های رایجی است که در افرادی که از اعتیاد رنج می برند، یافت می شود. افرادی که امتیاز بالایی در نظارت بر خود دارند نیز، بیشتر مستعد ابتلا به اعتیاد هستند. خود نظارتی های بالا نسبت به موقعیت های اجتماعی حساس هستند؛ آنها طوری رفتار می کنند که فکر می کنند دیگران از آنها انتظار دارند. آنها مایلند خود را با همه تطبیق دهند، بنابراین به راحتی تحت تأثیر دیگران قرار می گیرند.
افرادی که دارای شخصیت اعتیاد آور هستند مدیریت سطح استرس خود را دشوار می دانند. در واقع، عدم تحمل استرس نشانه آشکار این اختلال است. رویارویی با موقعیت های استرس زا برایشان سخت است و برای رهایی از چنین شرایطی سخت مبارزه می کنند. دستیابی به اهداف بلندمدت برایشان دشوار است زیرا افراد دارای شخصیت اعتیاد آور معمولاً بر استرس ناشی از رسیدن به اهداف کوتاه مدت تمرکز می کنند. چنین شخصیت هایی اغلب در لحظه ای که از لذت اعتیاد قبلی خود محروم می شوند، به فعالیت های لذت بخش دیگر روی می آورند.
افراد درگیر اعتیاد در رابطه با روابط بسیار احساس ناامنی می کنند. آنها ممکن است به دلیل مشکلی که در دستیابی به اهداف بلندمدت پیدا می‌کنند، اغلب تعهد در روابط یا اعتماد به معشوقشان دشوار باشد. آنها دائماً به دنبال تأیید دیگران هستند و در نتیجه این سوء تفاهم ها ممکن است به تخریب روابط کمک کند. افرادی که از اختلال شخصیت اعتیاد آور رنج می برند معمولا دچار افسردگی و اضطراب می شوند و با ایجاد اعتیاد به الکل، انواع دیگر مواد مخدر، یا سایر فعالیت های لذت بخش، احساسات خود را مدیریت می کنند.
به طور کلی برخی ویژگی های شخصیتی اعتیاد آور به شرح زیر است:
- تکانشگری
- تنوع طلبی
- عدم انطباق همراه با تعهد ضعیف به اهداف اجتماعی با ارزش
- بیگانگی اجتماعی
- استرس پذیری
- فقدان مهارت های مقابله ای.
برخی ادعا می‌کنند که «باورهای اعتیادآور» در افرادی که احتمال بیشتری برای ابتلا به اعتیاد دارند، مانند «من نمی‌توانم تأثیری بر دنیای خود بگذارم» یا «من به اندازه کافی خوب نیستم» وجود دارد، که ممکن است منجر به ایجاد ویژگی‌های شخصیتی مرتبط با اعتیاد شود. افرادی که به شدت بر این باورند که زندگی خود را کنترل می کنند و عمدتاً در یادگیری اطلاعات (به جای تکیه بر دیگران) به خود متکی هستند، کمتر احتمال دارد معتاد شوند. با این حال، مشخص نیست که آیا این صفات علت اعتیاد هستند، نتایج اعتیادند یا صرفاً به طور تصادفی با آن مرتبط هستند.
منبع: جمعیت خیریه تولد دوباره
