سومصرف مواد مخدر، دلیل عمده بی‌خانمانی
سومصرف مواد مخدر ، دلیل عمده بی‌خانمانی عنوان کنفرانس جمعیت تولد دوباره در اجلاس وین.
︎در واپسین روزهای سال ۱۴۰۰ (مطابق با ۱۶ مارس ۲۰۲۱ میلادی) کنفرانس “جمعیت تولد دوباره” به مناسبت اجلاس جهانی مبارزه با مواد مخدر وین برگزار شد. در این کنفرانس دکتر رامین رادفر به نمایندگی از این جمعیت حضور داشت و درباره ارتباط سومصرف مواد مخدر و بی‌خانمانی سخنرانی کرد.
این برنامه دو سخنران از کشورهای دیگر هم داشت که هر کدام به پژوهش و همچنین پروژه‌های مرتبط خود اشاره کردند. برای مثال دکتر رجینا متسون از سوی فدراسیون جهانی مبارزه با مواد مخدر به همراه همکار خود درباره پروژه مشترک «ریکاوری را انتخاب کن» صحبت کرد.
پروژه ای که در این همایش از سوی او معرفی شد بین سه کشور صربستان، بوسنی و هرزگوین و مونته نگرو به صورت مشترک اجرا شده بود. بنا بر گزارش این سخنران، این پروژه به دنبال ارتقا واکنش جامعه به افراد دارای سومصرف مواد بود و راه‌های افزایش ارتباط جامعه مدنی با مصرف کنندگان را مطرح می‌کرد.
در گزارش زیر خلاصه سخنرانی هر سه سخنران شرکت کننده در این کنفرانس بصورت ترجمه شده آمده است:
سومصرف مواد مخدر، دلیل عمده بی‌خانمانی
به گزارش پایگاه خبری اعتیاد (ادنا) دکتر رامین رادفر در این کنفرانس با عنوان《تجربه‌های حمایت اجتماعی از افراد بی‌خانمان دارای سومصرف مواد مخدر》به نمایندگی از این جمعیت حضور داشت. ابتدا رادفر با بیان اینکه سومصرف مواد هم علت و هم معلول بی خانمانی است به نکات زیر سخنرانی خود اشاره کرد:
- یک کلیشه غالب درباره افراد بی خانمان این است که آنها همگی مصرف کننده مواد مخدر هستند. واقعیت این است که اگرچه درصد زیادی از افرادی که با مواد مخدر درگیر هستند بی خانمان هستند اما اعتیاد باید به عنوان یک بیماری مد نظر قرار بگیرد که غلبه بر آن به درمان و حمایت نیاز دارد.
- تحقیقی در سال ۲۰۰۸ نشان داده که سومصرف مواد دلیل مهمی برای بی خانمانی بوده است.
- سومصرف مواد در ۱۲ درصد از شهرها به عنوان یکی از علل بی خانمانی در خانواده بوده است.
- بر اساس پژوهش‌ها دو سوم بی خانمان ها گفته‌اند که اعتیاد دلیل اصلی بی‌خانمانی آنها بوده است.
-همچنین بر اساس نحقیقی در سال ۲۰۰۳، ۳۸ درصد از بی خانمانان به الکل وابسته بودند. ۲۶ درصد از مواد دیگر مصرف می کنند. در بسیاری از شرایط سومصرف مواد نتیجه بی‌خانمانی است تا چیزی دیگر. افرادی که بی خانمان هستند اغلب به سمت الکل و مواد مخدر رو می آورند تا خود را با شرایط خودشان منطبق کنند. - همچنین بر اساس آمارهای سال ۲۰۱۶ جوانان ۱۲ تا ۱۷ سال بیشتر از جوانان دیگر در معرض خطر بی خانمانی هستند. بر اساس گزارش‌ها در هر شبانه روز ۶ هزار جوان شب را بدون رفاه یا امنیت خانه شان می گذرانند.
در ادامه این برنامه دکتر توماس لگ به نمایندگی از اتحادیه مراکز اجتماع درمان مدار اعتیاد اروپا به ارائه سخنرانی خود با عنوان «نتایج مثبت و فواید مشترک همکاری های محلی منطقه‌ای و بین المللی سازمان‌ها برای بی خانمانی و اعتیاد» پرداخت. او ابتدا تاکید کرد که همکاری های جمعیت خیریه تولد دوباره با VNGOC (کمیته مواد مخدر وین) بسیار موفقیت آمیز بوده است و به این نکات اشاره کرد:
- ما انگیزه های زیادی برای تبادل اطلاعات با ایران داشتیم. به خاطر دارم که فعالیت‌های جمعیت تولد دوباره در سال‌های گذشته به خاطر برنامه‌های پایدار و مشارکت اجتماعی بالا برای درمان اعتیاد با ستایش UNODC روبرو شد.
- سال‌ها پیش با حضور در ایران و کنفرانس‌هایی که آنجا برگزار شد، دیدیم که در این کشور استراتژی‌های درمانی بسیار پیشرفته‌ای در حوزه مواد مخدر دارد.
- ما خیلی خوشحال بودیم که شریک اروپایی این جمعیت در ایران بودیم. تبادلات اطلاعاتی بین‌المللی فقط فواید تئوریک و دانشگاهی نداشت بلکه سرشار از آموزه‌های عملی بود. ما فقط دانشمان را جابه جا نمی کنیم، بلکه با این کار، گروه بیخانمانان حاشیه نشین در ایران می‌توانند خدمات بهتری دریافت کنند.
-این همکاری مشترک کاملا بر سیاست های مواد مخدر در اروپا منطبق بود و تنوع، دسترسی، پوشش‌دهی رنامه‌ها و سیاست‌های درمان را به خصوص در مورد افرادی که به چند نوع ماده اعتیاد دارند (POLYDRUG) افزایش داد.
-نتایج پژوهش اعتیاد و بیماری دیگر در بین افراد بی خانمان نشان داد که ۸۰ درصد از آنها اختلالات روان پزشکی دارند. ۶۵ درصد سومصرف کننده مواد مخدر بودند، ۴۲ درصد دچار اختلالات خلقی بودند، ۵۷ درصد خودآزارگری داشتند و ۲۵ درصد تجربه خودکشی داشتند.
-در سوئد ۷۴ درصد از افراد هم بی خانمان بودند و هم اعتیاد داشتند.
-در فرانسه هم ۹۵ درصد از بیخانمانان دچار اختلالات خلقی و شخصیتی بودند.
فدراسیون جهانی مبارزه علیه مواد مخدر: یک تجربه در کشورهای حوزه بالکان
در ادامه دکتر رجینا متسون از سوی فدراسیون جهانی مبارزه با مواد به همراه همکار خود پروژه مشترک خود با عنوان «ریکاوری را انتخاب کن» که تلاشی تحقیقاتی بین سه موسسه بود معرفی کرد. او ابتدا فدراسیون را معرفی کرد که بین ۶۲ کشور نماینده دارد و در ده سال گذشته بر روی زنان و کودکان متمرکز بوده است. پروژه ای که در این همایش معرفی شد بین سه کشور صربستان، بوسنی و مونته نگرو به صورت مشترک اجرا شد به دنبال ارتقا واکنش افراد جامعه به افراد دارای سومصرف مواد بود و امکان ارتباط جامعه مدنی با مصرف کنندگان را مطرح کرده بود. آنها مراکز مشاوره‌ای به این منظور راه اندازی کردند و خطوط مشاوره به راه انداختند گزارش او را اینجا مطالعه کنید:
-این پروژه سال ۲۰۱۵ شروع شد. ابتدای پروژه متوجه شدیم که در حوزه بالکان افراد گروه هدف ما برچشبگذاری می‌شوند و عقیده‌ای برمبنای ریکاوری وجود ندارد. همچنین نشان داد که تعداد ان جی او هایی که در این زمینه کار می کردند اطلاعات زیادی درباره درمان و امکانات ریکاوری نداشتند و از سوی دیگر تعداد ان جی او های متمرکز بر اعتیاد در حال کاهش بود.
-کاری که ما می خواستیم بکنیم این بود که آگاهی در این زمینه را در مناطق روستایی افزایش دهیم. در فاز اول مراکز مشاوره را تاسیس کردیم و همچنین با یک خط تلفن ناشناس در هر کشور و منتشر کردن بروشورهایی با این محتوا بر تغییر برچسب منفی در این جوامع متمرکز شدیم.
-در مرحله بعد دیتابیسی از خدمات گیرنده‌ها درست کرده بودیم که به مراکز مشاوره بود و تغییرات مصرف مواد در افراد را دنبال می کرد. در فاز سوم مراکز ما به مراکز روزانه برای مشاوره درمان اعتیاد تبدیل شدند. ما تجربه درمان بین المللی را با زمینه‌های فرهنگی ترکیب کردیم و توانستیم یک شبکه روابط بین مراکز و ان جی او ها در حوزه بالکان و همچنین شبکه نهادهای بین‌المللی برقرار کنیم.
-بعد از پنج سال از زمانی که ما این جمع آوری اطلاعات را شروع کردیم به نزدیک ۷ هزار فرد دارای سومصرف مواد مخدر و خانواده آنها مشاوره داده بودیم.
-یک سوم از افرادی که به ما مراجعه کردند هجده ساله بودند که نشان می داد شروع اعتیادشان گاهی کمتر از ۱۴ سالگی بود.
- ۵۰ درصد از خدمات ما به خانواده‌ها داده شد و این نشان می‌دهد که مداخله و حمایت از خانواده تا چه اندازه مهم است.
منبع: پایگاه خبری اعتیاد
