دو اصــل کلـی در بیماری‌های اعتیادآور
دو اصــل کلـی در بیماری‌های اعتیادآور
دو اصل کلی که به نظر می رسد در مورد بیماری‌های اعتیادآور و اختلالات روش زندگی صدق می کند به قرار زیر است:
۱-پاتولوژی‌ها یا مشکلاتی که در نتیجه هر یک از بیماری‌های اعتیاد آور و اختلالات بغرنج و پیچیده‌‌ای در روش زندگی پدید می آیند ، کما بیش یکسان می باشند.
هر یک از آنها، به درجات مختلف، رنج آور و آزار دهنده بوده و موجب بروز بیماری، ناخوشی یا اختلال درعملکرد جسم، ذهن، احساسات و عواطف، روح (ارزشها) و ارتباطات می گردد.
۲- مداخله، درمان و فرآیند بهبودی برای بیماری‌های اعتیاد آوریا رفتار و روش زندگی بغرنج و مشکل ساز و مختل، اساساً یکسان می باشد.
بدون در نظر گرفتن اعتیادیا رفتارهای بغرنج و مشکل ساز، فرآیند بهبودی اصولاً شامل موارد زیر است:
الف- توقف رفتار
به منظور آغاز و شروع بهبودی، باید بر رفتار معتاد گونه ( addictive behavior)هر چه که باشد، مداخله یی مستقیم اعمال گردد، بدون آن‌که در انتظار دست‌یابی به درک و دریافت شناختی شخص(cognitive understanding or insight) یا رهایی و پذیرش عاطفی وی باشیم.
از لحاظ بالینی و تجربی ثابت شده است که شرکت در یک برنامه دوازده قدمی مناسب، کارآمد ترین اقدام برای اکثر افراد معتادو هم ـ وابسته، در جهت بهبودی یا رشد و تکامل پایدار در روش زندگی است.
ب- تسهیل تسلیم فرد معتاد
این مقوله ،جنبه‌رهایی عاطفی یا هیجانی درمان یا بهبودی را تشکیـل مـی دهـد کـه بـه دنبال همکاری رفتاری(behavioral compliance)، افزایش و تقویت تسلیم از مرحله اعتراف و تمکین، به مرحله تسلیم و پذیرش عمیق رخ می‌دهد.
پذیرفتن اعتیاد شخص به نوعی ماده(نیکوتین، مواد شیمایی، غذا) یا به نوعی کار یا فرایند (رفتار یا اعمال جنسی، قمار بازی، ولخرجی،کار، روابط) لزوماً به معنای علاقه یا تایید بیماری و حالات شخص توسط او نیست؛ تسلیم و پذیرش دقیقاً بدین معناست که شخص، عاقبت تسلیم واقعیات شده است.
ج- شرکت دادن شخص و اعضای خانواده
در یک برنامه‌ی بهبودی رشد و تکامل، برنامه‌ی دوازده قدمی که مناسب با بیماری یا اختلال اولیه اعتیاد آنها می‌باشد.
از لحاظ بالینی و تجربی ثابت شده است که شرکت در یک برنامه دوازده قدمی مناسب، کارآمد ترین اقدام برای اکثر افراد معتادو هم ـ وابسته، در جهت بهبودی یا رشد و تکامل پایدار در روش زندگی است.
