ارتباط اعتیاد به مواد با اختلال شخصیت مرزی

ارتباط اعتیاد به مواد با اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی چیست؟

اختلال شخصیت مرزی (به انگلیسیBorderline Personality Disorder) یک اختلال شخصیتی است که با الگوهای نامنظم و ناسازگاری در روابط، تصورات درباره خود و دیگران، تنش‌های عاطفی شدید و رفتارهای تکان دهنده مشخص می‌شود. افرادی که این اختلال را دارند، تمایل دارند که در زمینه‌هایی مانند هویت، احساسات و رفتارها نامنظم و ناسازگار باشند. اختلال شخصیت مرزی یک بیماری روانی است که با خلق و خوی شدید و ناپایدار، رفتارهای تکانشی و مشکل در مدیریت روابط با دیگران مشخص می شود.

علل دقیق اختلال شخصیت مرزی مشخص نیستند، اما عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی (مانند تجربه‌های بد در کودکی، سوء مصرف مواد و سوء استفاده جنسی) و عوامل مغزی (نواقص شیمیایی در مغز) ممکن است نقشی در توسعه این اختلال داشته باشند.

علائم و نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی شامل افزایش ترس از ترک شدن، تلاش برای جلب توجه، الگوی نامنظم و ناپیوسته در روابط، اندازه‌گیری افراطی و ناپایدار از خود، خشم آشکار و ناتوانی در کنترل عواطف، عدم استقرار هویت و عدم پایداری در برنامه‌ها و اهداف می‌باشد.

زندگی با اختلال شخصیت مرزی (BPD) می تواند فوق العاده چالش برانگیز باشد، به خصوص اگر به درستی تشخیص داده نشود. رمزگشایی اینکه کدام بیماری باعث علائم فرد می شود می تواند یک فرآیند طولانی و گیج کننده باشد.

بسیاری از افرادی که BPD دارند از تشخیص خود آگاه نیستند. آنها برای کنترل احساسات خود تلاش می کنند اما معمولاً قبل از تصمیم گیری برای دریافت کمک پزشکی حرفه ای با چالش های زیادی روبرو می شوند.

متأسفانه، تشخیص اشتباه افراد مبتلا به BPD غیر معمول نیست. در واقع، مطالعات نشان می دهد که ۴۰ درصد از افراد مبتلا به این عارضه در مقطعی از زندگی خود تشخیص اشتباهی دریافت کرده اند.

کسب اطلاعات بیشتر در مورد BPD و جستجوی متخصص مناسب می تواند به به حداقل رساندن احتمال تشخیص اشتباه کمک کند و از درمان صحیح و به موقع اطمینان حاصل کند.

اعتقاد بر این است که این وضعیت ناشی از آسیب روانی است. اغلب در دوران کودکی ایجاد می شود. در حالی که هیچ درمانی برای BPD وجود ندارد، درمان و دارو می تواند به افراد در مدیریت علائم خود کمک کند. برای دستیابی به نتایج عالی، مهم است که BPD را به درستی و به موقع تشخیص دهید.

متأسفانه، انگ زیادی در ارتباط با BPD وجود دارد که پذیرش مشکل و درخواست کمک برای شرایط خود را برای افراد دشوار می کند. هنگامی که افراد علائم مشکلات سلامت روان را تجربه می کنند، اغلب نگران این هستند که چگونه این دانش می تواند بر روابط آنها با دیگران تأثیر بگذارد.

این یکی از دلایلی است که بسیاری از مردم نمی دانند که دارای تشخیص هستند. هنگامی که آنها در نهایت تصمیم می گیرند به دنبال درمان باشند، ممکن است همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صریح نباشند. این امر تشخیص BPD را دشوارتر می کند.

علائم اختلال شخصیت مرزی

علائم BPD از فردی به فرد دیگر متفاوت است. شایع ترین علائم این بیماری عبارتند از:

• نوسانات عاطفی شدید و مکرر
• رفتارهای تکانشی
• احساس شدید افسردگی، پوچی و بی ارزشی
• طغیان خشم و مشکل در کنترل خشم
• احساس ناپایدار از خود
• احساس مزمن کسالت یا تنهایی
• ترس از رها شدن و مشکل در اعتماد کردن به دیگران
• افکار یا رفتارهای خودکشی

افراد مبتلا به BPD ممکن است در کنترل و کنترل احساسات خود دچار مشکل شوند. این موضوع به طور قابل توجهی کیفیت زندگی آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. در حالی که علائم BPD شدید و به راحتی قابل مشاهده است، آن را شبیه به سایر شرایط سلامت روان نشان می دهد.

چرا اختلال شخصیت مرزی به اشتباه تشخیص داده می شود؟

برخلاف بسیاری از بیماری های روانی دیگر، هیچ آزمایش یا معیار بالینی واحدی برای تشخیص BPD وجود ندارد. این می تواند تشخیص دقیق این بیماری را برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی دشوار کند. عواملی که می توانند در تشخیص اشتباه نقش داشته باشند عبارتند از:

فقدان دانش: ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است در BPD به خوبی آشنا نباشند، که می تواند منجر به ارائه اطلاعات نادرست به بیمار شود. در همین حال، بیماران به اندازه کافی نمی دانند که به دنبال پزشکی متخصص در مسائل خاص سلامت روان باشند.

علائم همپوشانی: بسیاری از علائم BPD با سایر بیماری های روانی همپوشانی دارند و تشخیص دقیق را دشوار می کند. این شرایط عبارتند از اختلال دوقطبی، اختلال افسردگی اساسی، PTSD (اختلال استرس پس از سانحه)، و اختلال اضطراب.

اختلالات همزمان: بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است اختلالات همزمانی مانند افسردگی یا اضطراب نیز داشته باشند که می تواند روند تشخیص را پیچیده تر کند.

علاوه بر این، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (منبعی که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای تشخیص بیماری هایی مانند BPD از آن استفاده می کنند) معیارهای مبهمی برای تشخیص BPD دارد که تصمیم گیری آگاهانه را برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی دشوار می کند.

عواقب تشخیص اشتباه BPD

تشخیص اشتباه با هر بیماری می تواند منجر به تعدادی عواقب منفی شود، اما این امر به ویژه در مورد BPD صادق است. می‌توان برنامه‌های درمانی نادرستی ایجاد کرد که منجر به ناراحتی بیشتر به دلیل عدم بهبود علائم شود.
علاوه بر این، ممکن است برای افراد داروهای غیر ضروری تجویز شود و به دلیل عدم درمان شخصی، علائم بدتر شوند.

چگونه از تشخیص اشتباه BPD جلوگیری کنیم

بهترین راه برای جلوگیری از تشخیص اشتباه BPD این است که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی یک ارزیابی تشخیصی جامع را قبل از تشخیص انجام دهند. همچنین استفاده از معیارهای تشخیصی دقیق هنگام ارزیابی بیمار و حرفه ای بسیار مهم است آنها را با آموزش در مورد وضعیت خود آشنا کنید.

هنگامی که به دنبال کمک برای تشخیص بالقوه BPD هستید، مهم است که ابتدا خود را در مورد این اختلال آموزش دهید. برای به حداکثر رساندن شانس تشخیص صحیح یک وضعیت سلامت روان، بیماران می توانند چندین سوال از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بپرسند.

• چه اختلالات روانی دیگری ممکن است داشته باشم؟
• تفاوت بین علائم اختلالات مختلف سلامت روان چیست؟
• چگونه تصمیم می گیرید که آیا من BPD دارم یا چیز دیگری؟
• چه آزمایش یا ارزیابی دیگری را توصیه می کنید؟
• برخی از درمان هایی که برای BPD پیشنهاد می کنید چیست؟

علاوه بر این، بیماران می‌توانند با صریح بودن در مورد علائم خود و جستجوی کمک حرفه‌ای در اسرع وقت، به تشخیص صحیح کمک کنند.

تشخیص اشتباه اختلال شخصیت مرزی یک موضوع بسیار واقعی است و می تواند منجر به تعدادی پیامدهای منفی شود. مهم است که از تشخیص اشتباه احتمالی BPD آگاه باشید و از یک ارائه دهنده سلامت روان که در تشخیص اختلالات پیچیده سلامت روان آگاه و با تجربه است کمک بگیرید.

ارتباط اعتیاد به مواد با اختلال شخصیت مرزی

ارتباط بین اعتیاد به مواد و اختلال شخصیت مرزی (BPD) بسیار مورد بررسی قرار گرفته است. این دو مشکل ممکن است به صورت همزمان در افراد وجود داشته باشند و تعاملات پیچیده و چالش برانگیزی را ایجاد کنند.

یکی از عوامل ارتباطی بین این دو مسئله، می‌تواند استفاده از مواد مخدر به عنوان راهی برای کاهش علائم اختلال شخصیت مرزی باشد. افراد مبتلا به BPD ممکن است از اعتیاد به مواد استفاده کنند تا از درد و اضطراب ناشی از عواطف ناپایدار و تنش‌های ذهنی خود فرار کنند. استفاده مکرر از مواد مخدر ممکن است به طور موقت تجربه آرامش و آسایش را به آن‌ها برساند، اما این تسکین کوتاه مدت و اثرات منفی بلندمدتی می‌تواند داشته باشد.

به علاوه، افراد مبتلا به BPD ممکن است دارای شیوه‌های ناکارآمد در مقابله با استرس و احساسات منفی باشند. آن‌ها ممکن است دشواری در تنظیم و کنترل عواطف خود داشته باشند و به دلیل ناتوانی در مقابله با احساسات شدید، به مواد مخدر روی بیاورند.

مصرف مواد مخدر می‌تواند این دوره‌ها را تشدید کند و در نتیجه اعتیاد به مواد به عنوان یک مشکل جداگانه برای افراد با BPD ایجاد می‌کند. اعتیاد به مواد همچنین می‌تواند روابط اجتماعی را تحت تأثیر قرار داده، مشکلات مالی، بهداشتی و روانی را تشدید کند و روند درمان را دشوارتر سازد.

منبع: healthyliferecovery

تهیه و تدوین: فائضه عاطفی مددکار اجتماعی