اثرات دراز مدت اعتیاد به مواد مخدر و الکل

اثرات دراز مدت اعتیاد به مواد مخدر و الکل

اثرات دراز مدت اعتیاد به الکل

اثرات دراز مدت اعتیاد به الکل: مصرف بیش از حد الکل – که شامل نوشیدن زیاد الکل، نوشیدن زیاد الکل (۸ نوشیدنی یا بیشتر در هفته برای زنان و ۱۵ نوشیدنی یا بیشتر در هفته برای مردان) و هر گونه مصرف الکل توسط یک زن باردار است – می تواند بر کل بدن تأثیر منفی بگذارد و حتی منجر به مرگ.

اثرات نامطلوب طولانی مدت الکل بر بدن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات قلبی: مصرف طولانی مدت الکل می تواند منجر به انواع اثرات مضر قلبی عروقی شود، از جمله تغییرات پاتولوژیک در ریتم قلب، افزایش مزمن فشار خون، و افزایش خطر سکته مغزی. بیماری (زمانی که عروق کرونر برای تامین خون، اکسیژن و مواد مغذی کافی به قلب تلاش می کنند).

بیماری شریانی محیطی: (تنگ شدن عروقی که خون را از قلب به پاها می برند) و کاردیومیوپاتی مرتبط با الکل (بیماری که عضله قلب را ضعیف می کند و عملکرد قلب را کاهش می دهد و پمپاژ خون را به بقیه بدن برای قلب دشوارتر می کند.

مسائل عصبی با گذشت زمان: مصرف بیش از حد الکل می تواند منجر به تغییرات عصبی فیزیولوژیکی مختلفی شود که زمینه ساز ایجاد تحمل، وابستگی و ترک مواد و همچنین تغییرات مزمن رفتاری، مانند جستجوی اجباری الکل است که معمولاً در اختلال مصرف الکل دیده می‌شود.

بدتر شدن برخی از شرایط سلامت روان، مانند اضطراب یا افسردگی، و همچنین طیفی از مشکلات مغزی دیگر – از مشکلات یادگیری مداوم و حافظه گرفته تا شرایط عصبی جدی‌تر، مانند سندرم Wernicke-Korsakoff که بر بینایی، حرکت، زبان، خواب تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف متوسط و زیاد الکل ممکن است با آتروفی هیپوکامپ (یا کوچک شدن هیپوکامپ) و سایر ناهنجاری‌های ماده سفید مرتبط باشد.

بیماری های کبدی: نوشیدن شدید مزمن یا دوره‌ای می‌تواند به کبد آسیب برساند و منجر به برخی بیماری‌های کبدی ناشی از الکل شود – از جمله بیماری کبد چرب الکلی، هپاتیت الکلی و سیروز – که در نهایت می‌تواند منجر به نارسایی کبد و مرگ شود. به طور متوالی از طریق این شرایط، هر یک ممکن است مستقل از دیگران در ارتباط با نوشیدن مشکل ساز ایجاد شود.

نوشیدن الکل نیز ممکن است به توسعه سرطان کبد کمک کند.

آسیب پانکراس: با گذشت زمان، مصرف زیاد الکل می تواند خطر پانکراتیت را افزایش دهد، یک التهاب بسیار دردناک و بالقوه کشنده و تورم بافت های پانکراس، که می تواند منجر به اختلال در عملکرد غدد درون ریز و همچنین مشکلات گوارشی شود.

مشکلات سلامت کلیه: ارتباط بین الکل و آسیب کلیه به طور کامل درک نشده است. اگرچه ممکن است برخی از اثرات مستقیم نفروتوکسیک الکل و واسطه های متابولیک آن وجود داشته باشد، تأثیر الکل بر اندام هایی مانند کبد و قلب مکانیسم های دیگری را نشان می دهد که ممکن است منجر به اختلال عملکرد کلیه شود. به عنوان مثال، کاردیومیوپاتی های مرتبط با الکل در نهایت ممکن است جریان خون کلیوی را کاهش داده و منجر به اختلال عملکرد پیشرونده کلیه شود.

مشکلات سیستم گوارشی: مصرف مزمن و بیش از حد الکل می تواند منجر به انواع مشکلات گوارشی فوقانی شود، از جمله تشدید برخی از شرایط دستگاه گوارش موجود، التهاب، و آسیب به اندام های داخل دستگاه گوارش. این می تواند منجر به مشکلات پیشرونده کبدی و پانکراتیت و همچنین گاستریت مرتبط با الکل (التهاب معده و روده کوچک) و افزایش خطر سرطان مری و رکتوم شود.

اثرات دراز مدت اعتیاد به کوکائین

مصرف کوکائین می تواند اثرات طولانی مدت مختلفی بر مغز و بدن داشته باشد – که برخی از آنها به مسیر مصرف بستگی دارد – و همه آنها می توانند بر سلامت جسمی و روانی فرد تأثیر منفی بگذارند.

اثرات طولانی مدت اعتیاد به کوکائین می تواند شامل:

مغز تغییر می کند: مصرف مزمن کوکائین عملکرد شناختی را مختل می کند و باعث ایجاد مشکلاتی در توجه و حافظه، کنترل تکانه، تصمیم گیری و عملکرد حرکتی می شود.

مصرف طولانی مدت کوکائین همچنین با افزایش خطر سکته مغزی و تشنج و همچنین سایر مشکلات عصبی مانند خونریزی در مغز و برآمدگی های بالون مانند در دیواره رگ های خونی مغز همراه است. علاوه بر این، با گذشت زمان، سال‌ها مصرف مزمن کوکائین ممکن است با اختلالات حرکتی مانند بیماری پارکینسون مرتبط باشد.

مشکلات دستگاه گوارش: کوکائین می تواند به روش های مختلفی بر سیستم گوارشی تأثیر بگذارد. کوکائین جریان خون را در دستگاه گوارش کاهش می‌دهد و به طور بالقوه منجر به زخم و پارگی و افزایش خطر نکروز دیواره روده یا پوسیدگی بافت می‌شود. و کاهش وزن شدید.

مشکلات قلبی و قلبی عروقی: مصرف مداوم کوکائین خطرات سلامتی قابل توجهی برای قلب و سیستم قلبی عروقی دارد، از جمله اختلال در ریتم قلب، درد قفسه سینه، حمله قلبی، التهاب عضله قلب (کاردیومیوپاتی)، کاهش توانایی عضله قلب برای انقباض، بیماری عروق کرونر، تجمع پلاک. بر روی دیواره شریان (آترواسکلروز)، پارگی آئورت، و افزایش خطر سکته مغزی.

اثرات نامطلوب تنفسی: تأثیر طولانی مدت کوکائین بر روی سیستم تنفسی می تواند بر اساس روش مصرف متفاوت باشد. به عنوان مثال، افرادی که کوکائین خرناس می کنند ممکن است دچار از دست دادن بویایی، خونریزی های مکرر بینی یا آبریزش مزمن بینی شوند.

خروپف کردن: کوکائین همچنین می تواند به مرور زمان منجر به سوراخ شدن سپتوم و سینوزیت مزمن شود. از سوی دیگر، افرادی که به طور منظم کوکائین می کشند ممکن است دچار سرفه، آسم، دیسترس تنفسی شوند و بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هایی مانند ذات الریه باشند. بدتر.

اثرات دراز مدت اعتیاد به مواد افیونی

سوء مصرف مزمن مواد افیونی با چندین اثر نامطلوب بر اندام ها و سیستم های بدن همراه است، از جمله:

مشکلات دستگاه گوارش: استفاده طولانی مدت و سوء استفاده از مواد افیونی با کند شدن فعالیت دستگاه گوارش یا کاهش تحرک روده همراه است که می تواند منجر به حالت تهوع، استفراغ، گرفتگی عضلات و نفخ شود. هنگامی که یبوست شدید و مرتبط با مواد افیونی می تواند خطر انسداد روده و سوراخ شدن روده را افزایش دهد.

مشکلات تنفسی: مصرف مزمن مواد افیونی با اختلال در تنفس در خواب، از جمله آپنه مرکزی خواب (که به این دلیل رخ می دهد که مغز سیگنال های مناسب را به عضلات کنترل کننده تنفس ارسال نمی کند)، تنفس نامنظم با مکث های نامنظم، و احتباس دی اکسید کربن مرتبط است.

سوء استفاده از مواد افیونی می تواند باعث افسردگی تنفسی شود که با تنفس کم عمق یا به طور خطرناکی آهسته می‌شود.

اثرات مغز و سیستم عصبی مرکزی: افسردگی تنفسی می‌تواند منجر به هیپوکسی شود، وضعیتی که زمانی ایجاد می‌شود که اکسیژن بسیار کمی به مغز برسد. هیپوکسی می تواند اثرات نامطلوب روانی و عصبی، از جمله آسیب دائمی، کما، و مرگ داشته باشد. مصرف مزمن مواد افیونی نیز با افزایش خطر افسردگی شدید و خودکشی همراه است.

حوادث قلبی عروقی: تحقیقات محدود نشان می دهد که مصرف طولانی مدت مواد افیونی ممکن است با افزایش خطر حوادث قلبی، مانند حمله قلبی یا نارسایی قلبی همراه باشد. مصرف بیش از حد مواد افیونی، که یک وضعیت تهدید کننده زندگی است، می تواند باعث برادی کاردی (ضربان قلب بسیار آهسته) و کاهش خطرناک فشار خون شود.

بیماری های کلیوی: مطالعات بالینی نشان می دهد که افراد مبتلا به برخی اختلالات مصرف مواد افیونی – به ویژه آنهایی که شامل مصرف داخل وریدی مواد افیونی مانند مورفین یا هروئین هستند – ممکن است در معرض افزایش خطر نارسایی پیشرونده کلیه باشند.

عوارض: از جمله التهاب کلیه، سندرم نفروتیک (اختلال کلیه که باعث می شود بدن پروتئین بیش از حد به ادرار شما دفع کند) و رابدومیولیز (که زمانی رخ می دهد که بافت عضلانی آسیب دیده پروتئین ها و الکترولیت های خود را در خون آزاد می کند، که به نوبه خود می تواند افزایش خطر آسیب کلیه).

منبع: americanaddictioncenters.org

تهیه و تدوین: مرتضی مبصری اطلاع رسانی جمعیت تولد دوباره