اپی ژنیک، اعتیاد به مواد مخدر، ژن ها و محیط

اپی ژنیک، اعتیاد به مواد مخدر، ژن ها و محیط

اپی ژنیک: بسیاری از عوامل در اعتیاد به مواد مخدر نقش دارند که به عنوان اختلال مصرف مواد نیز شناخته می شود.

چرا برخی افراد به مواد معتاد می شوند، در حالی که برخی دیگر معتاد نمی شوند؟ هیچ پاسخ واحدی برای آن وجود ندارد. احتمال اعتیاد فرد، هم به ژن ها و هم به محیط کلی او بستگی دارد.

چه عواملی منجر به اعتیاد به مواد مخدر می شود؟

برای اینکه فرد بتواند اعتیاد پیدا کد، ابتدا باید مواد مخدر را آزمایش کند. پس از مصرف مکرر مواد است که فرد دچار اعتیاد می‌شود. از آنجا به بعد، ژنتیک چیزی است که تعیین می کند چقدر احتمال اعتیاد فرد وجود دارد.

مطالعات نشان می دهد که تقریباً نیمی از خطر ابتلا به اعتیاد به مواد مخدر بر اساس ساختار ژنتیکی افراد است. این بدان معناست که ژن‌های خاصی که در خانواده شما منتقل می‌شود ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای اعتیاد به مواد مخدر قرار دهد.

اما در حالی که ژنتیک می‌تواند نقش مهمی در اعتیاد داشته باشد، ولی تنها عاملی نیست که منجر به این بیماری می‌شود. محیط اطراف شما، خانواده، دوستان، سبک زندگی، و سایر موارد در محیط زندگی، می‌توانند شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.

برای درک خطر اعتیاد به مواد مخدر، مهم است که این دو عامل را با هم بررسی کنیم. کارشناسان از اپی ژنتیک برای توضیح سوء مصرف مواد استفاده می کنند این مطالعه در مورد این است که چگونه بخش‌هایی از محیط زندگی شما می‌تواند بر عملکرد کد ژنتیکی‌تان تأثیر بگذارد.

اپی ژنتیک توضیح می دهد که چرا یکی از دوقلوهای همسان ممکن است اعتیاد به مواد مخدر داشته باشد، در حالی که دوقلو دیگر اینگونه نیست. این دو دوقلوها با یک ژن به دنیا آمدند. بنابراین، از نظر ژنتیکی، خطر اعتیاد به مواد مخدر یکسان است. اما همانطور که آنها بزرگ می شوند، دوقلوها ممکن است تحت تأثیرات مختلفی قرار بگیرند. آنها به طور متفاوتی رشد خواهند کرد، و این ریسک فردی آنها را برای اعتیاد تغییر خواهد داد.

از طریق اپی ژنتیک، متخصصان می‌توانند بفهمند که چگونه عوامل ژنتیکی و انتخاب سبک زندگی بر خطر اعتیاد افراد تأثیر می گذارد.

اپی ژنتیک و اعتیاد به مواد مخدر

یک مطالعه به بررسی جوانان و ابتلای آنها به برخی اختلالات پرداخت. این معالعه نشان داد که مصرف مواد مخدر در افراد، در اوایل نوجوانی به شدت با عوامل محیطی مانند خانواده و عوامل اجتماعی مرتبط است.

اما زمانی که فرد به سنین جوانی و میانسالی رشد کرد، استفاده از برخی داروها بیشتر به ژنتیک و کمتر به تأثیرات خانوادگی و اجتماعی مرتبط بود. با افزایش سن، خطر ژنتیکی اعتیاد به مواد مخدر اندکی کاهش یافت.

اما درک اینکه آیا اعتیاد یک فرد به مواد مخدر ناشی از عوامل ژنتیکی است یا تأثیر خانواده در صورتی که والدین آنها نیز معتاد بودند، دشوار است. برای درک بیشتر خطر ژنتیکی، کارشناسان به کودکان خوانده‌ای که والدین بیولوژیکی آنها معتاد به مواد مخدر بودند، نگاه کردند.

آنها دریافتند که اگر والدین بیولوژیکی آنها معتاد باشند، خطر اعتیاد به مواد مخدر در کودکانی که به فرزندخواندگی خوانده می شوند بیشتر است. کارشناسان همچنین دریافتند که اگر والدین بیولوژیکی آنها اعتیاد به مواد مخدر، محکومیت‌های جنایی یا بیماری شدید روانپزشکی داشته باشند، خطر اعتیاد به مواد مخدر در یک فرزند خوانده بیشتر است.

این خطر تنها در صورتی افزایش می‌یابد که والدین فرزند خوانده، کودک را در معرض اختلالات محیطی بیشتری مانند موارد زیر قرار دهند:

• مرگ یا طلاق
• پدر و مادری که اعتیاد به الکل داشت
• سوء مصرف مواد مخدر خواهر و برادر

شما همانطور که بزرگ می شوید، محیط اطراف شما، رفتارهای شما را شکل می دهد. چیزهای داخل و خارج از خانه روی شما تأثیر می گذارد. ممکن است احتمال سوء مصرف مواد مخدر بر اساس موارد زیر بیشتر باشد:

دسترسی به مواد مخدر: توانایی شما برای دریافت مواد مخدر در ایجاد اعتیاد به مواد مخدر مهم است. اگر بتوانید مواد مخدر را به راحتی بخرید و استفاده کنید، بیشتر در معرض خطر اعتیاد خواهید بود.

فشار همسالان: اگر همسالانتان شما را به این کار تشویق کنند، ممکن است احتمال سوء مصرف مواد مخدر بیشتر باشد. این امر به ویژه در مورد جوانان صادق است.

سطح مشارکت خانواده: اگر شرایط خانوادگی سختی دارید یا پیوندهای ضعیفی با خواهر و برادر و والدین خود دارید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای اعتیاد باشید. در این موارد، والدین ممکن است نظارت یا کنترل زیادی بر اعمال فرزند خود نداشته باشند. به همین دلیل، فرزندان ممکن است کارهای خطرناک تری مانند مصرف مواد مخدر انجام دهند.

مشارکت در جامعه: مناطقی که فعالیت‌های بعد از مدرسه دارند، مشکل کمتری با اعتیاد به مواد مخدر دارند. به طور مشابه، اگر مردم در جامعه خود به ورزش دسترسی داشته باشند، احتمال کمتری دارد که در فعالیت های مرتبط با مواد مخدر شرکت کنند.

زمانی در زندگی شما که شروع به مصرف مواد می کنید. اگر از سنین پایین شروع به مصرف مواد مخدر کنید، می‌تواند رشد مغز شما را تغییر دهد. که ممکن است خطر ابتلا اعتیاد به مواد مخدر را در شما افزایش دهد.

موانع درمان: ممکن است برای سوء استفاده از مواد مخدر به مراقبت مناسب دسترسی نداشته باشید. این می تواند بیشتر بر خطر اعتیاد شما تأثیر بگذارد.

محله‌های محروم: این مناطق ممکن است دسترسی محدودی به چیزهایی مانند غذای کافی و سطوح اولیه ایمنی داشته باشند. مردم این مناطق در معرض خطر کیفیت پایین تر سلامتی هستند. تحقیقات نشان داده است که این نابرابری ها با نرخ بالاتر سوء مصرف مواد ارتباط دارد.

سطح استرس: وجود استرس در محیط شما می‌تواند باعث ایجاد اختلالاتی مانند اعتیاد به مواد مخدر شود. در موقعیت‌های استرس زا، مانند مرگ یکی از عزیزان یا تغییر عمده زندگی، بدن شما هورمون های استروئیدی به نام گلوکوکورتیکوئیدها را ترشح می‌کند. اینهورمون‌ها می‌تواند منجر به تغییراتی در سیستم بدن شما شود.

یکی از اینها سیستم پاداش مغز شماست. وقتی هورمون های استرس با سیستم پاداش شما تعامل دارند، احتمال ابتلا به اعتیاد بیشتر می شود.

چگونه اپی ژنتیک می تواند بر اعتیاد تأثیر بگذارد؟

کارشناسان بر این باورند که روزی ممکن است بتوانند از گیرنده دوپامین به نام D2 استفاده کنند تا بفهمند که فردی به هروئین، کوکائین یا الکل معتاد می شود یا خیر. برخی از تصویربرداری‌های مغزی نشان می‌دهد افرادی که گیرنده‌های D2 کمتری دارند، ممکن است بیشتر به مواد مخدر معتاد شوند.

ژن‌های هر فرد تا حدی تعیین کننده تعداد گیرنده‌های D2 هستند. اما عوامل گوناگون موجود در محیط زندگی شما نیز می توانند بر این موضوع تأثیر بگذارند.

محققان همچنان در مورد چگونگی تعامل ژن ها و محیط زندگی برای تأثیرگذاری بر خطر اعتیاد تحقیقات زیادی انجام می‌دهند که از طریق این تحقیقات، می‌توانند به کاهش انگ اعتیاد، درمان سریعتر اعتیاد به مواد مخدر و ایجاد برنامه‌های پیشگیری و درمان فردی برای افراد مبتلا به اعتیاد کمک کنند.

منبع: WEBMD.COM

تهیه و تدوین: مرتضی مبصری اطلاع رسانی جمعیت تولد دوباره