ال اس دی یا لیسرژیک اسید دی اتیل آمید (LSD) چیست؟
ال اس دی یا لیسرژیک اسید دی اتیل آمید (LSD) چیست؟
ال اس دی (LSD) (دی اتیل آمید اسید لیسرژیک) که برای اولین بار در سال ۱۹۳۸ تولید شد، یک توهم زا بسیار قوی است.
توهم زمانی است که چیزی را می‌بینید، می‌شنوید، حس می‌کنید، مزه می‌کنید یا می‌بویید بطوری که واقعی به نظر میرسد اما در حقیقت واقعی نیست. این ماده در بین عموم مردم معمولاً اسید نامیده می‌شود.
ال‌اس‌دی با بیش از ۸۰ نام خیابانی فروخته می‌شود، از جمله: اسید، بلاتر، دوز، نقطه، سفر، زرد ملایم، پنجره، و همچنین نام‌هایی که طرح‌های روی ورق‌های کاغذ لکه را منعکس می‌کنند (به عنوان مثال ، “اژدهای بنفش”).
LSD به طور مصنوعی از اسید لیسرژیک ساخته شده است که در ارگوت، قارچی که روی چاودار و سایر غلات رشد می‌کند، یافت می شود. آنقدر قوی است که دوزهای آن در محدوده میکروگرم (mcg) عرضه می‌شود. اثرات آن، که اغلب “سفر” نامیده می شود، می‌تواند محرک و لذت بخش باشد و عملکرد معمول ذهن را تغییر دهد. در برخی موارد می تواند منجر به یک تجربه ناخوشایند و گاهی وحشتناک به نام “سفر بد” شود.
در ایالات متحده، ال اس دی غیرقانونی است و توسط آژانس مبارزه با مواد مخدر (DEA) به عنوان یک داروی جدول ۱ طبقه بندی می شود، به این معنی که LSD دارای پتانسیل بالایی برای سوء مصرف است. در حال حاضر هیچ خاصیت درمانی پزشکی پذیرفته شده‌ای ندارد، و فاقد ایمنی پذیرفته شده برای استفاده است.
ال اس دی (LSD) به شکل کریستالی تولید می شود و سپس با سایر مواد غیرفعال مخلوط می‌شود یا به صورت مایع برای تولید در اشکال قابل بلعیدن رقیق می‌شود. بی بو، بی رنگ است و طعم کمی تلخی دارد.
دوزهای فعال برای LSD بین ۰٫۵ تا ۲ میکروگرم بر کیلوگرم (۱۰۰ تا ۱۵۰ میکروگرم در هر دوز) است. نیمه عمر آن حدود ۳ ساعت است، اما بین ۲ ساعت تا ۵ ساعت به اوج اثر خود میرسد و اثرات روانگردان آن می‌تواند تا ۱۲ ساعت طول بکشد.
ال اس دی (LSD) معمولاً به اشکال مختلف در خیابان ها یافت می شود، به عنوان مثال:
- کاغذ بلاتر (ال اس دی آغشته به ورق های کاغذ جاذب با طرح های رنگارنگ؛ برش به واحدهای دوز کوچک و جداگانه) – رایج ترین شکل
- مربع های نازک ژلاتین (که معمولاً به عنوان شیشه پنجره شناخته می شود)
- به شکل قرص (معمولاً قرص های کوچک معروف به Microdots) یا کپسول
- مایع روی حبه های شکر
- شکل مایع خالص (ممکن است بسیار قوی باشد)
برخی از افراد ممکن است ال اس دی را از طریق بینی استنشاق کنند یا آن را به داخل رگ تزریق کنند. هیچ راهی برای پیش بینی مقدار LSD موجود در هر شکل مصرفی وجود ندارد.
اثرات استفاده از ال اس دی
ال اس دی (LSD) دارویی است که فرایند ذهن را تغییر می دهد. تصور می شود که ال اس دی از طریق تعامل با گیرنده‌های سروتونین در مغز، اثرات توهم زایی مشخصه خود را ایجاد می کند.
سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که به کنترل رفتار و خلق و خوی شما کمک می کند، حواس را کنترل می‌کند و افکار را تعدیل می کند.
اثرات فیزیکی ال اس دی از فردی به فرد دیگر غیرقابل پیش بینی است. معمولاً اولین اثرات دارو هنگام مصرف خوراکی، ۳۰ تا ۴۵ دقیقه پس از مصرف احساس می شود، در ۲ تا ۴ ساعت به اوج خود می رسد و ممکن است ۱۲ ساعت یا بیشتر طول بکشد. تزریق داخل وریدی (IV) اثرات بسیار سریع‌تری را ایجاد می‌کند و معمولاً در عرض ۱۰ دقیقه تاثیر میگذارد.
اثرات کلی این ماده عبارتند از:
- توهمات
- ادراک بصری تحریف شده از اشکال، رنگ‌ها
- صداهای تغییر یافته
- اضطراب و افسردگی
- فلاش بک به روزها یا ماه های قبل
- ضربان قلب سریع، افزایش دمای بدن و فشار خون بالا
- مردمک های گشاد شده
- تغییرات شدید در خلق و خوی
اگر این دارو در دوزهای محدود و مشخص مصرف شود، هذیان و توهمات بینایی ایجاد می‌کند و مصرف بیش از حد می تواند منجر به روان پریشی شدید شود.
اثرات فیزیکی تغییرات شدید در خلق و خوی همچنین می‌تواند شامل حالت تهوع، از دست دادن اشتها، افزایش قند خون، مشکل در خواب، خشکی دهان، لرزش و تشنج باشد.
همچنین ممکن است فرد مصرف کننده دچار اختلال در درک عمق و زمان، یا ادراک تحریف شده از اندازه و شکل اشیا، حرکات، رنگ، صدا، لمس و تصویر بدن خود شود. ممکن است به نظر برسد که احساسات “متقاطع” دارد مثل احساس شنیدن رنگ‌ها و دیدن صداها. این تغییرات می‌توانند ترسناک باشد و باعث وحشت شود.
برخی از مصرف کنندگان LSD نیز افکار و احساسات شدید و وحشتناک، ترس از دست دادن کنترل و ترس از جنون یا مرگ را تجربه می کنند.
تجربه LSD به عنوان “سفر” نامیده می شود. اثرات روانی حاد و آزاردهنده به عنوان “سفر بد” شناخته می شود. این تجربیات معمولا طولانی هستند و اثرات دوزهای بالاتر آن حدود ۶ تا ۱۲ ساعت طول می کشد و ممکن است ۲۴ ساعت طول بکشد تا فرد به حالت عادی برگردد.
خطرات سلامتی و فلاش بک با ال اس دی
تحت تأثیر مصرف ال اس دی (LSD)، توانایی قضاوت معقول و دیدن خطرات رایج مختل می شود و کاربر را مستعد آسیب شخصی یا مرگ می کند.
پس از سفر ال اس دی (LSD) ، مصرف کننده ممکن است دچار اضطراب یا افسردگی حاد شود و همچنین ممکن است فلاش بک (همچنین اختلال ادراک مداوم توهم زا نامیده می شود) را تجربه کند که درواقع نوعی عود اثرات LSD روزها یا حتی ماه ها پس از مصرف آخرین دوز است.
فلاش بک به طور ناگهانی، اغلب بدون هشدار، معمولا در افرادی که به طور مزمن از مواد توهم زا استفاده می کنند یا مشکل شخصیتی اساسی دارند، رخ می دهد. افراد سالمی که فقط گاهی اوقات از LSD استفاده می‌کنند هم ممکن است فلاش بک داشته باشند.
سفرهای بد و فلاش بک تنها بخشی از خطرات مصرف ال اس دی است. مصرف کنندگان LSD همچنین ممکن است روان پریشی‌های نسبتا طولانی مدت مانند اسکیزوفرنی یا افسردگی شدید را نشان دهند.
LSD “تحمل” ایجاد می کند، به این معنی که کاربر پس از مدتی برای رسیدن به همان مقدار اثر اولیه به دوزهای بیشتری از LSD نیاز دارد. برخی از مصرف کنندگانی که دارو را به طور مکرر مصرف می کنند، برای رسیدن به حالت سرخوشی که قبلاً به آن دست یافته بودند، باید دوزهای تدریجی بالاتری مصرف کنند. با توجه به غیرقابل پیش بینی بودن اثر دارو، این یک عمل بسیار خطرناک است.
