مسکن‌های تجویزی چیست؟
مسکن‌های تجویزی چیست؟
مسکن‌های تجویزی: یکی از شایع ترین دلایل مراجعه افراد به پزشک برای تسکین درد است. تعدادی از داروهای مختلف هستند که می‌توانند درد را کاهش دهند. حدود ۲۰ درصد از مراجع کنندگان به پزشک برای تسکین درد خود داروهای مسکن ایپوییدی دریافت می کنند.
این مسکن‌ها از نظر تاریخی از تریاک ساخته شده‌اند که از گیاه خشخاش به دست می‌آید، اگرچه مواد افیونی مصنوعی آزمایشگاهی نیز وجود دارد ولی مورفین و کدئین دو ماده افیونی طبیعی هستند.
مسکن های تجویزی چیست؟
در آزمایشگاه می‌توان از ایپویید مسکن‌های مصنوعی زیر را تولید کرد:
- فنتانیل (دوراژیک)
- هروئین، یک ماده مخدر خیابانی
- هیدروکودون (Hysingla ER، Zohydro ER)
- هیدروکودون با استامینوفن (Lorcet، Lortab، Vicodin)
- هیدرومورفون (Dilaudid، Exalgo)
- متادون
- مپریدین (Demerol)
- اکسی کدون (OxyContin)
- اکسی کدون با استامینوفن (Percocet)
- اکسی کدون با آسپرین (پرکودان)
اعتیاد به مسکن‌های تجویزی چیست؟
اعتیاد به مسکن که اکنون به نام اختلال مصرف مواد افیونی (OUD) Opioid Use Disorder نامیده می شود، اصطلاحی بود که برای سال ها همراه با عباراتی مانند سوء مصرف مواد افیونی، سوء مصرف مواد، وابستگی به مواد مخدر و اعتیاد به مواد مخدر استفاده می‌شد.
بسیاری از افراد به OUD مبتلا هستند یا در گذشته به آن مبتلا بوده‌اند. اگر پزشک شما فکر کند که OUD دارید به دنبال این علائم خواهد بود:
- استفاده بیشتر از داروها یا استفاده طولانی تر از آنچه در نظر داشتید
- ناتوانی در کنترل یا کاهش استفاده
- صرف زمان زیادی برای یافتن دارو یا بهبودی پس از مصرف
- داشتن میل یا وسوسه شدید به استفاده
- مصرف مواد مخدر با وجود مشکلات قانونی یا اجتماعی
- توقف یا قطع فعالیت‌های مهم روزانه
- استفاده از این داروها در حین انجام کارهای خطرناک مانند رانندگی
- مصرف این داروها با وجود مشکلات جسمی یا روحی
- ایجاد تحمل: نیاز به دارو بیشتر یا نیاز به مصرف بیشتر آن
- داشتن علائم ترک: علائم فیزیکی زمانی که سعی می کنید آن را متوقف کنید
ممکن است در هنگام ترک مواد افیونی موارد زیر را تجربه کنید:
- تعریق
- گیجی
- بزرگ شدن مردمک ها
- لرزش
- از دست دادن اشتها
- اسهال یا استفراغ
- گرفتگی و درد عضلانی
- خمیازه
- علائم شبیه آنفولانزا
اگرچه این علائم معمولاً تهدید کننده زندگی نیستند، اما زندگی با این علائم می تواند دردناک و سخت باشد. این ناخوشایندی می‌تواند منجر به ادامه مصرف مواد شود.
به طور کلی، مدت و شدت ترک مواد مخدر به دارویی که استفاده می کنید و مقدار مصرفی شما بستگی دارد.
آیا فاصله زمانی بین دوزها را طولانی می‌کنید یا مقداری از دوزهای مصرفی را کاهش می‌دهید تا بعداً بیشتر مصرف کنید؟ اگر به جای پیروی از دستورات پزشک، سعی در کنترل نحوه مصرف داروهای مسکن خود دارید، ممکن است مشکل داشته باشید.
آیا برای یک نسخه به بیش از یک پزشک مراجعه می کنید؟ وقتی کار با پزشک خود را متوقف کنید و سعی کنید شخص دیگری را پیدا کنید که نسخه دیگری برای شما بنویسد، ممکن است چیزی تغییر کند.
هدف شما ممکن است این باشد که میزان مسکن خود را افزایش دهید تا به اندازه نیاز خود همیشه همراه داشته باشید. اما اگر با آنچه پزشک شما دستور داده مطابقت ندارد، دلیلی برای نگرانی است.
آیا به دنبال پزشکانی هستید که به دلیل تجویز بیش از حد، یا راه اندازی «آسیاب های قرص» معروف هستند؟ آیا دروغ گفته اید و گفته اید که نسخه خود را از دست داده اید یا با پزشک خود در مورد آنچه قبلاً برای شما تجویز شده است ناصادق بوده اید؟
مسکن ها را از منابع دیگر دریافت می کنید. احساس می کنید داروی کافی برای کاهش درد ندارید، بنابراین سعی می کنید بیشتر مصرف کنید.
روش های ذخیره سازی داروهای مسکن، احتمال اعتیاد به آن را نشان می دهد:
- سفارش دارو از طریق اینترنت
- دزدیدن داروهای تجویزی باقیمانده یا فراموش شده دیگران از قفسه داروهای آنها.
- سرقت مواد مخدر از یکی از اقوام یا دوستان بیمار.
- خرید داروهای تجویزی دیگران
- دزدیدن پدهای نسخه از مطب پزشک و نوشتن غیرقانونی نسخه های خود.
- به خودتان صدمه بزنید تا بتوانید به اورژانس بیمارستان بروید و نسخه جدیدی دریافت کنید.
- خرید مواد مخدر در خیابان
شما مدت زیادی است که از مسکن استفاده می کنید. احتمالاً به دلیل دردناکی شروع به مصرف داروهای مسکن کرده اید. اما اگر مدت‌ها پس از از بین رفتن درد همچنان از مسکن‌های مخدر استفاده می‌کنید، زمان درخواست کمک فرا رسیده است.
شاید شما آنها را مصرف می کنید زیرا به جای تسکین درد، احساسی را که در شما ایجاد می کنند را دوست دارید. یا شاید شما شروع به وسوسه‌های جسمی کرده اید. که هر دو نشانه یک مسئله هستند.
اگر کسی در مورد آن با شما صحبت کند، احساس عصبانیت می کنید. آیا دوستان یا خانواده تان سعی کرده اند در مورد نحوه استفاده از داروهایتان با شما صحبت کنند؟ اگر وقتی آنها به شما نزدیک می‌شوند احساس تدافعی یا عصبانیت می‌کنید، ممکن است بیش از حد درگیر OUD شده‌اید.
در واقع، مطالعات نشان می‌دهند که میزان عصبانیت شما فقط نشانه‌ای نیست که ممکن است به درمان نیاز داشته باشید، بلکه در واقع می‌تواند پیش‌بینی‌کننده موثر بودن درمان باشد.
تغییر در خواب نشانه دیگری است. افرادی که به مواد مخدری مانند مورفین و کدئین معتاد می‌شوند، اغلب روزها به خواب می‌روند.
آیا از مسئولیت های خود عقب نشینی کرده اید؟ شاید مثل گذشته مسئولیت‌های فردی و اجتماعی خود را انجام ندهید، از کارهای خانه غافل شده باشید. پزشکان می‌گوید: اگر فرزندان‌تان، مسئولیت‌هایتان یا به طور کلی زندگی را نادیده می‌گیرید، وقت آن است که کمک بخواهید.
در صورت استفاده نادرست از مسکن ها چه باید کرد؟
- اگر خود یا کسی که دوستش دارید را در هر یک از این نشانه‌ها میبینید، قدم بعدی شما درخواست کمک و کسب اطلاعات بیشتر است.
- استفاده نادرست از مسکن ها می تواند آسان باشد، حتی زمانی که سعی می کنید این کار را نکنید.
- از صحبت با پزشک خود نترسید. آنها می توانند شما را به یک مرکز درمانی یا متخصص اعتیاد ارجاع دهند.
یا می‌توانید با یک مرکز محلی درمان مواد مخدر تماس بگیرید که متخصصان اعتیاد آموزش دیده‌اند تا علائم را تشخیص دهند و کمک‌های لازم را به شما ارائه دهند. به دنبال مرکزی باشید که توسط سازمانهای مربوطه تأیید شده باشد.
رفتار درمانی برای OUD مسکن‌های تجویزی می تواند به شما کمک کند:
- وسوسه‌ها را مدیریت کنید
- عادات و افکار سالم بسازید
- از محرک‌هایی که می تواند منجر به عود شود اجتناب کنید
- درمان می‌تواند فقط برای شما به عنوان یک فرد باشد، یا می‌تواند کل خانواده شما را شامل شود، یا می‌توانید بخشی از گروهی با مشکلات مشابه باشید. این می‌تواند به شما کمک کند تا روی روابط و نقش خود در محل کار و جامعه کار کنید.
اگر از مواد افیونی استفاده می کنید، داشتن کیت نالوکسان نیز ایده خوبی است. می توان از آن برای معکوس کردن یک مصرف بیش از حد تهدید کننده زندگی استفاده کرد.
پیشگیری از مشکلات با داروهای مسکن تجویزی
کارشناسان می گویند مهم ترین گام در پیشگیری از سوء استفاده یا اعتیاد به مسکن این است که تشخیص دهیم هیچ کس ایمن نیست.
زمانی که فقط چند روز پس از آسیب هایی مانند شکستگی استخوان یا بعد از جراحی از آنها استفاده می کنید، احتمال کمتری دارد که به مواد افیونی معتاد شوید. در مورد درمان طولانی مدت درد مزمن، مواد افیونی ممکن است گزینه مناسبی برای شما نباشند.
با پزشک خود در مورد مصرف کمتر داروهای اعتیاد آور و مسکن‌های تجویزی صحبت کنید. همچنین ممکن است از آنها در مورد راه هایی برای درمان درد خود بپرسید که به هیچ وجه شامل دارو نیست. از جمله مواردی مانند فیزیوتراپی و تحریک عصبی.
کمک به محافظت از خانواده و جامعه در برابر سوء استفاده از مواد افیونی نیز مهم است.
این مراحل شامل نگهداری ایمن مسکن‌های تجویزی و دفع صحیح آنها می باشد. شما می‌توانید با داروساز خود در مورد راه های ایمن برای خلاص شدن از شر مواد افیونی استفاده نشده خود صحبت کنید.
منبع: وب ام دی
تهیه و تنظیم: مرتضی مبصری اطلاع رسانی جمعیت تولد دوباره
